Nasz język
Mówi mama, mówi tata
„Język lata jak łopata”
No i babcia też powiada
Że tak paplać nie wypada
A my tego nie słuchamy
Przecież po to język mamy
Język długi, język krótki
Łatwy, cienki i malutki
Język trudny, język czysty
Najważniejsze, że ojczysty
K.D.
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego obchodzony jest 21 lutego. Ustanowiono go, aby podkreślić, różnorodność językową i kulturową świata, piękno i bogactwo języka ojczystego, a także po to, aby zwrócić uwagę na języki zagrożone i ginące. Obchody tego święta w Bibliotece Publicznej w Krajnie podzielono na dwa etapy. W pierwszym pani bibliotekarka została zaproszona do klasy 0B, gdzie omówiła znaczenie przysłów związanych z językiem np. trzymać język za zębami, ciągnąć kogoś za język, mieć coś na końcu języka. Następnie przeczytała dzieciom bajkę – „Koniec języka za przewodnika” i zwróciła uwagę na poprawną polszczyznę np. włączać, a nie włanczać, czy szedłem, a nie szłem. W drugim etapie dzieci przyszły do biblioteki, gdzie czekały na nie kolorowanki (wyklejały język plasteliną, a usta i zęby malowały kredkami). Pani Kasia przeprowadziła z nimi gimnastykę buzi i języka. Ta gimnastyka bardzo rozbawiła dzieci, a szczególnie panią Martę, bo pani Kasia robiła bardzo zabawne miny np. przy windzie, słoniu, chomiku, czy żyrafie z języka. Pani Kasia żartem ukarała panią Martę i kazała jej powtórzyć łamaniec językowy. Obie panie wraz z dzieci śmiały się do rozpuku i to dopiero była gimnastyka buzi i języka.